“அடடே … பசங்கள கடைசியா ஜிம்மின் கல்யாணத்தப்போ பார்த்தது. தாடி, ஹேர்ஸ்டைல்…எம்புட்டு வளந்துட்டானுங்க பயபுள்ளங்க?”...இந்த வசனம் எதுவும் கல்யாண ஃபங்க்ஷன்ல பேசப்பட்டதல்ல. இந்தப் படம் ஆரம்பிக்கும்போது என் மனதில் ஓடிய ஓர் வரி.
“அமெரிக்கன் பை” … இந்த சொல்…ஏதாச்சு வெஸ்டர்ன் சாப்பாடுன்னு நெனச்சீங்கன்னா… சுத்த வேஸ்ட்டு சார் நீங்க!!! … நீங்க அதுக்கெல்லாம் சரிப்பட்டு வரமாட்டீங்க. ஆனா உங்க பாடசாலைக் காலத்தில் அல்லது காலேஜ் பீரியடில் உங்களுக்கு இந்த சொல்ல பரிச்சயமானது என்றால் உங்கள் டீனேஜ் காலம் படு குஜாலா இருந்திருக்கும். அந்த “பை” சீன், “வெப்கேம் டெலிகாஸ்ட்” எல்லாம் மறக்க முடியுமா? அது ஏன், சும்மா இருந்த MILF (அம்பி எல்லாம் ஒதுங்கிக்கோங்கோ) என்ற ஒரு சொல்லை வயசுப்பசங்க மனசில் புதைத்து பட்டிதொட்டியெல்லாம் பரவவிட்ட புகழும் இந்தப் படத்திற்கே.
ஃப்ளேஷ்பேக் - ஒருமுறை நண்பன் ஒருவன் வீட்டில நண்பர்களோட சேர்ந்து படத்தை ரூமுக்குள் ஓடவிட்டு சத்தமாக சிரித்து சிரித்து பார்த்துக்கொண்டிருக்க, திடீரென அவனின் அம்மா காபியுடன் என்ட்ரியைக் கொடுக்க அவனவன் திடீரென வீடியோவை நிறுத்த முடியாமல், சிரிப்பையும் அடக்க முடியாமல் தடுமாற, அம்மா கம்ப்யூட்டர் ஸ்க்ரீனைப் பார்த்து டென்ஷனாக … பேட் மெமரீஸ், பட் ஸ்வீட் மெமரீஸ் …
முதல்ல ஒரு சின்ன ஹிஸ்ட்ரி லெக்சர்
1999ம் ஆண்டு ஜுலை மாதம், 11 மில்லியன் டாலர் பட்ஜெட்டில், ஜிம் “இன்பகரமாக” டீவியில் போர்ன் பார்ப்பதை, அவன் பெற்றோர் கண்டுபிடிப்பது போல ஆரம்பித்த அமெரிக்கன் பை திரைப்படத்தின், கிட்டத்தட்ட 230 மில்லியனுக்கும் மேற்பட்ட வசூல் மழையால் பிக்-அப் ஆகி … ஜிம்மும் அவனின் நண்பர்களும் காலேஜ் போகும் இரண்டாம் பாகம், ஜிம்மின் திருமணம் நடந்த மூன்றாம் பாகம் என அடுத்தடுத்து படங்களை வெளியிட்டார்கள். அவையும் போட்ட காசை மடங்குகளில் திருப்பித்தர … ஆசை யாரை விட்டது?
2005-2009 காலப்பகுதி … பூனை குட்டி போட்டது போல வரிசையாக வருடத்திற்கு ஒன்று என்ற ரேட்டில் நான்கு படங்கள், ஒரிஜினல் கதையில் இருந்து விலகி டிவிடி ரிலீஸாக வெறும் அடல்ட் ஹியுமரையும் பிக்கினி போட்டுக் கொண்டும் இல்லாமலும் வரும் ஃபிகருங்களையும் நம்பி களமிறங்கின. விமர்சனங்கள் கழுவி கழுவி ஊத்தினாலும் வசூலை மட்டும் ஒன்றும் பண்ணமுடியவில்லை.
எனக்கும் மூன்றாவது பாகம் வரை “வாவ்” என்று இருந்த நான் நான்காம் பாகம் பார்த்துவிட்டு “புதுசா ஒன்னும் இல்லியே” என்று மாறி மற்ற பாகங்களைப் பார்த்துவிட்டு சிரித்தாலும், கடைசியில் “அடச்சீ. இந்தப் படமும் புளிக்கும்” ரேஞ்சுக்கு போய்ட்டேன். இந்தக் கொடுமையில 8ம் பாகம் வேற வரப்போகுதாம் என்று கேள்விப்பட்டவுடன் அடுத்த விஜய் படம் ரிலீஸ் ஆகுதாம் என்ற அளவுக்கு அப்செட் ஆகிட்டேன்.
ஆனால் 8வதும் கடைசியும் என்ற சொல்லால் கவரப்பட்டு கடைசியா என்னத் தான் சொல்ல வர்றாங்க பார்ப்போம்னு படத்தைப் பார்க்க எடுத்தேன் (ஏதாச்சு புது வயசு ஃபிகரைப் பார்க்கலாம் என்பதெல்லாம் மறைமுகப் ப்ளான்)…
கதைன்னு பெரிசா ஒன்னும் கஷ்டப்படவில்லை. நண்பர்கள் எல்லாரும் காலேஜ் முடித்து வாழ்க்கையில் செட்டிலாக ஆளுக்கொரு திசையில் பறந்துவிடுகிறார்கள். பன்னிரண்டு வருடங்கள் ஓடிவிடுகின்றன … இந்த நேரத்தில் “Class of 1999” என்ற பெயரில் ரீயுனியன் ஒன்று ப்ளான் செய்யப்பட மீண்டும் எல்லாரும் ரியுனியனுக்கு சில நாட்களுக்கு முன்பே சந்தித்துக் கொள்கிறார்கள். பழைய கில்லாடி நண்பர்கள் சேர்ந்தால் என்ன நடக்கும்? படத்தைப் பார்த்துக் கொள்ளுங்க (என்ன செய்ய ப்ளான் பண்ணியிருப்பாங்கன்னு சாம்பிள் ஒன்று பார்க்க வேண்டுமென்றால் கீழே ஹைலைட் பண்ணவும்).
“BROS! Wouldn’t it be TOTES AMAZEBALLS if we went back to our high-school reunion, and all the 18-year-old sluts in town wanted to do us and we couldn’t do them because we were married and stuff so we just beat up their boyfriends and let them blow us while we high-fived each other and listened to Chumbawumba?? SO AWESOME, BRO! Sack tap! Last one to the jetskis sucks dicks!”
காலேஜ் டைமில் செக்ஸ் பைத்தியமாக திரிந்த ஜிம், திருமணத்திற்கு பின் குழந்தை பிறந்ததும் ஒரு “மூட்” இல்லாமல் இருப்பது, இன்னும் சின்னப்புள்ளத்தனமாக இருக்கும் ஸ்டிஃப்ளர், ரியுனியனில் தன் முதல் காதலைக் கண்டு மனம் தடுமாறும் கெவின் என திருமணத்தின் பின்னான சிக்கல்களுடன், வழக்கம் போல அடல்ட் காமெடியையும் கலந்து இறுதியில் வாழ்க்கைக்கான புத்திமதிகளுடன் படம் நிறைவுறுகிறது.
பசங்க ஹைஸ்கூல் சீனியர் ப்ரொம்க்கு ஆள்தேடுவதில் இருந்து, காலேஜ் சென்று திருமணம் முடிக்கும்வரை அவர்களின் வாழ்க்கையோடு பயணித்த பலருக்கு இந்தப் படம் கட்டாயம் ஒரு ஸ்வீட் நாஸ்டால்ஜியா ட்ரிப்பாக அமையும். மற்றவர்களுக்கு படம் பிடிக்குமோ தெரியவில்லை. படத்தின் ஆரம்பத்தில் இருந்து கடைசி வரை முதல் மூன்று படங்களிலும் நடந்த பல விடயங்களை தொட்டுப் பார்த்துக் கொண்டே படம் நகர்கிறது. அதுமட்டுமில்லாமல் மூன்று படங்களிலும் மூலையில் நடித்தவங்களையெல்லாம் கூட்டிட்டு வந்து இந்தப் படத்தில் நடிக்கவிட்டிருக்காங்க.
ஆரம்பத்தில் நண்பர்களின் வாழ்க்கையை அறிமுகப்படுத்தி, பின் அவர்கள் சந்தித்துக் கொண்டதும் அவர்களின் கொட்டம் ஆரம்பிக்கிறது. ஆனால் எதுவும் ஃப்ரெஷ் ஜோக்ஸ் என்று இல்லை. எல்லா ஜோக்கையும் ஏற்கனவே ஏதோ ஒரு அமெரிக்கன் பை படத்தில் பார்த்துவிட்டது போன்ற ஒரு ஃபீலிங். 30 வயதாகும் இவனுங்க மீண்டும் ஹைஸ்கூல் வாழ்க்கையை சில நாட்களுக்கு வாழ முயற்சிப்பதே பெரும்பாலான படம். (ஏற்கனவே Grown Ups என்ற ஒரு படமும் இந்த கதையுடன் வந்திருக்கிறது). என் ஹியுமர்-சென்ஸில் பிரச்சினையா என்று தெரியவில்லை … படத்தில் சில அருவருப்பான காட்சிகளுக்கும் சிரித்துக் கொண்டிருந்தேன். அதே போல நீண்ட நாளாக இருந்து வந்த ஃபின்-ஸ்டிஃப்ளரின் பிரச்சினையையும் இந்தப் படத்தில் தீர்த்து வைத்துட்டாங்க.
ஆனா ஒன்னு … சத்தியமா இதுக்கு மேல இந்த சீரீஸ இழுக்கணும்னு நினைச்சாங்கன்னா, பார்ப்பது கொஞ்சம் சந்தேகம் தான். பாடசாலை, காலேஜ், திருமணம் என்று எடுக்கக்கூடிய முக்கிய பருவம் எல்லாத்தையும் படமாக்கிட்டாங்க. இனி படம் எடுக்கிறதென்றால், யாராவது ஒருத்தரைக் கொன்று போட்டு அவரின் ஃபியுனரல்ல காமெடி பண்ண முயற்சித்தாத் தான் உண்டு. இந்தப் படத்துக்கே போதும்டா சாமி…ஆளை விடுங்கப்பான்னு வந்துருச்சு. ஆனாலும் இந்தப்படமும் வழக்கம் போல தயாரிப்பாளர் போட்ட 50மில்லியனை திருப்பி 200 மில்லியனாக தந்துவிட்டது. எதுக்கும் ஜாக்கிரதையா இருங்க மக்காஸ் …. இந்தநேரம் அடுத்த ஸ்கிரிப்ட் எவனாச்சு ஹாலிவுட்ல ரெடி பண்ணிட்டு இருப்பான்.
ட்ரெயிலர்
